Epilog

Przeczytaj notkę! x
___________________________________________

Moja mama umarła. Patrzyłam jak mój ojczym strzela prosto w jej głowę. Chociaż został zabity krótko po tym przez policję, nie sądzę że to była wystarczająco okropna śmierć dla niego.

Od tego czasu minął rok. Rzeczy stają się lepsze, ale nie będą takie same. Chłopacy przygotowywali się na swoją nową trasę, więc nie było ich często i zostawałam sama. Odkąd Luke miał już osiemnaście lat i myślał, że to nie będzie dobre żebym mieszkała sama, kupiliśmy mały apartament dla nas.

- Jaiden, jestem w domu! – usłyszałam jak drzwi frontowe się otwierają a potem zamykają. Kroki były coraz bliżej aż Luke dotarł do kanapy. Widział mnie leżącą z telefonem w ręce, przeglądającą twittera. Uśmiechnął się kiedy zabrał mi telefon i rzucił na podłogę, wspinając się na mnie.

Jęknęłam i się odezwałam.

- Luke, stajesz się coraz większy i nie możesz tego robić. Ile ty masz, siedem stóp już?

Zaśmiał się i musnął moich ust.

- Wiem, że jestem za duży, ale nie narzekasz za dużo. I to jest siedem cali a nie stóp.

- Ty mały brudny gnojku – zaśmiałam się, ale to bolało odkąd wciąż na mnie leżał.

- Więc, mam newsa – moje serce się zatrzymało. Prawdopodobnie musiałby wyjechać nagrywać, co było dobre, ale byłam na tyle samolubna żeby go nienawidzić że jedzie – Jedziemy na trasę do USA.

To było jeszcze gorsze niż oczekiwałam. Nagrywanie przeważnie zajmowało kilka tygodni. Trasa zajęłaby kilka miesięcy.

- Jej – powiedziałam mało entuzjastycznie. Powinnam się cieszyć, oboje płaciliśmy rachunki a trasa by dużo kosztowała. Ale nie dbam o to, tak długo jak będę z nim.

- Nie skończyłem – Luke powiedział, zaczął całować moją szyję – Jedziesz z nami głupolu.

- Luke, nie chcę psuć zabawy – fakt, że nie byłam w USA odkąd moja mama umarła, to nadal powoduje u mnie ból.

- Wiesz, że sprawiasz u nas więcej zabawy jak jesteś. Nawet możesz zabrać ze sobą przyjaciółkę jeśli się nami znudzisz. Plus, jesteś jedyną osobą do której Ashton się odezwie odkąd…

Racja. Kiedy wróciliśmy, Ashton powiedział o wszystkim matce i ona zakończyła samobójstwem. Odkąd przeszliśmy przez to samo, jestem jedyną z którą będzie chciał rozmawiać o tym. On zdecydowanie przyjmował to gorzej niż ja.

- Powinnam pojechać wtedy. Mogę zabrać Angie? – Odkąd Angie ocaliła nas na molo, stałyśmy  się bliższe. Pewnie, była suką jak się pierwszy raz spotkałyśmy, ale miałyśmy dużo wspólnego i ocaliła nasze życia do cholery – Oh, przy okazji byłam raz na YouTube i jeśli szukacie zespołu który będzie otwierał koncerty, znalazłam zespół After The Sunset z dziewczyną, która gra na perkusją i ją lubie.

- Pewnie, ogarniemy ich potem – Luke powiedział – Możemy teraz się całować?

Nie odpowiedziałam mu tylko złączyłam nasze usta razem. Zimno z jego kolczyka wciąż wywoływało dreszcze na moim ciele. Nie ważne ile razy się całowaliśmy, nigdy to się nie znudzi i nigdy nie będzie brakowało iskry między nami.

- Bardzo Cie kocham – wyszeptałam w jego usta – Bez Ciebie, prawdopodobnie byłabym martwa już tysiąc razy.

- Jaiden – wyszeptał – Nie wspominaj o umieraniu. Kiedykolwiek. Bez Ciebie moje życie nie miałoby sensu ani żadnego celu.

- To brzmi jak fajny tekst. W sposób jak ktoś wygląda lepiej w bieliźnie – powiedziałam próbując zerwać poważny nastrój – Kto pojawił się z tym tekstem?

Luke zamyślił się przez chwilę.

- Myślę, że Michael. Nie wiem. To nie byłem ja. Nie masz żadnej bielizny z American Apparel ani ja.

- Możemy spać dzisiaj na kanapie? Jestem za leniwa żeby wstać – powiedziałam podczas zrzucania ze mnie Luke’a i odwracając się do niego. Szczęśliwa i w końcu mogąca oddychać.

- Nie ma sprawy, mógłbym spać nawet na ulicy tak długo póki będę Cię miał w moim ramionach całą noc.

Moje serce rozmiękło.

- Masz tyle czułych romantycznych tekstów na dzisiaj co? – uśmiechnęłam się kiedy owinął swoje ramiona wokół mnie, a ja wtuliłam głowę w jego klatkę.

- Tylko dla Ciebie.

W tym momencie zdałam sobie sprawę, cokolwiek się stanie, mam swój powód do bycia szczęśliwą.

Luke Hemmings.

Moje słońce.

Mój tlen.

Mój świat.
__________________________________________
NIE
NIE
NIEEEEEEEEEEEEEEEEEEEEEEEEEEEEE

OFICJALNY KONIEC BMBTY! NIEE

Nie wiem jak Wam ale mi jest smutno XD
Dziękuje za 50K wyświetleń sdhgjkwdjs

NIE MA DRUGIEJ CZĘŚCI BMBTY

Możecie mnie znaleźć na moim drugim tłumaczeniu 'Are You Jealous Yet?' oraz twitterze XD Oczywiście ja na tego bloga ciągle będę wchodzić.
Wow, to dziwne że już w piątki nie będzie rozdziałów ani nic.
Podziękowania:

- Dziękuje każdej osobie,która czytała to opowiadanie. To dużo dla mnie znaczy dkhg
-Wszystkim którzy komentowali to ff. Kochałam czytać Wasze komentarze i zawsze miałam uśmiech na twarzy.
-Role players na Twitterze! Piękna robota misie x
-I KAŻDEMU NAPRAWDĘ ZA WSZYSTKO. BĘDĘ TĘSKNIĆ ZA TYM BLOGIEM STRASZNIE. ALE MOŻECIE MNIE SPOTKAĆ JESZCZE NA AYJY + JAK SKOŃCZĘ AYJY ALE TO BĘDZIE JESZCZE DŁUGO TO ZACZNE NOWE FF TŁUMACZYĆ I BEDE TU PISAĆ ADRES.

Kocham Was misie,
po raz ostatni na tym blogu,
Wasza Julia xx